چندی پیش یکی از استادمون برامون چیز قشنگی رو بیان کرد. که خالی از لطف نیست من هم برای شما تعریف کنم.
استادمون گفت اگه کسی فارسی بلد نباشه و دوهزار تا کلمه فارسی یاد بگیره، راحت میتونه فارسی صحبت کنه.
و ادمهایی که فارسی رو قشنگ حرف میزنن، وصعت کلماتی که بلدن یکم بیشتر از این تعداد هست.
اما میدونید که حافظ در شعراش از چند تا کلمه استفاده کرده؟
حافظ از 28000 تا کلمه استفاده کرده که این باعث شده که شعر هاش هنوز نو و جدید و پر انرژی باشن.
سعدی از 18000 کلمه استفاده کرده که میشه گفت هیچ وقت شعرهای او به پای حافظ نمی رسه.
و همین طور هر چقدر شاعر ها میان پایین، تعداد کلماتی که استفاده می کنن در شعراشون به شدت میاد پایین.
دوستان، اگه واقعا میخواین در زندگی راحت بتونین اون چیز که منظورتون هست رو به زبون بیارید تا طرف خوب متوجه اون بشه، هیچ وقت شعر رو از زندگیتون جدا نکید.
به نظرتون چرا خیلی از ادم ها خیلی بی ادب هستن؟ ایا تا به حال به این فکر کردین؟
چون وصعت کلماتی که بلدن خیلی کمه، و این که حرف دیگه ای برای زدن ندارن تا طرف مقابل خوشش بیاد.یعنی در کل بی هنر هستن و بی سواد، منظورم سواد خوندن نوشتن نیست ها...
به قول استاد ما، یک انسان باید بتونه یک جمله که مثل زهر میمونه رو جوری با حرفای قشنگ خنثی کنه و بعد بیان کنه که طرفی که اون حرف های زشت رو زده از خودش خجالت بکشه.
دوستان، تا حالا دقت کرید که هر چقدر طرف سواد علمیش کمتر هست، بیتشر حرفهای سیاسی میزنه؟
چون واقعا جور دیگه نمیتونه ارتباط بر قرار کنه.حرفی برای زدن نداره.
اما در نظر بگیرید کسی که چند تا شعر بلده، چقدر قشنگ بعضی از داستان ها رو بیان می کنه یا شعر هایی میگه که ادم رو مست می کنه.
دیگه سرتون رو درد نیارم، در اخر فقط این رو بگم که:
فکر های کوچیک فقط در مورد دیگران صحبت می کنن.
فکرهای متوسط در مورد رویداد ها صحبت می کنن.
فکرهای بزرگ در مورد ایده ها صحبت می کنن.
حالا شما جزو کدوم دسته از ادم ها هستید؟
پس بیاید با هم از امروز جزو کسانی باشیم که فکرهای بزرگ دارن...
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب